Het was altijd een betoverende ervaring voor Kees Bakels, die onvergetelijke schepping van Theo Thijssen, als hij op vrijdagavond met zijn vader mee mocht naar het Vondelpark-concert. 'Zijn oom waar ze toen nog niet kwaad mee waren, was er ook meestal bij', schrijft de auteur, 'Dan stond Kees met een eerbiedig gezicht tussen de twee mannen in. Ze hielden de hoofden een beetje schuin en zeiden af en toe dat het iets uit Faust was. Altijd waren er jongens aan het herrie maken en dan werd oom kwaad en zei 'Dat verdomde tuig!' En Kees stond zo stil dat-ie kramp in zijn benen kreeg. De muziek die zijn geest balsemde, de heldere klanken van koper, fluit en klarinet, en waaraan het jongenshart zich laafde, klonk op vanuit de door architect Zocher ontworpen muziekkapel.

Ze behoort tot de eerste generatie muziekkiosken in de buitenlucht, vaak sierlijke architectonische constructies, ware juweeltjes, achthoekige tempeltjes met houten koepels, geschraagd door ranke
giet-ijzeren zuilen en met balustrades in smeedijzer.
In het Belle Epoque bezat elke zichzelf respecterende gemeente er wel een, zo niet meerdere. Het waren plaatsen van samenkomst waar de vrije tijd